چکیده:

حدیث شریف «ثقلین» از روایات متواتر و مورد پذیرش فریقین است که پیامبر اکرم صل‌الله‌علیه‌وآله در مناسبات مختلف خصوصا در اواخر عمر شریف آن را بازگو کرده اند و تاکیدی بر حفظ حرمت قرآن کریم و جایگاه رفیع اهل بیت:و مقام ولایت و امامت آن ها و ضرورت تمسک توأمان به آن دو برای مصون بودن از انحراف و ضلالت امت اسلام داشته اند. عبدالعزیز دهلوی از جمله کسانی است که در رساله خود با عنوان «سعاده الدارین فی شرح حدیث الثقلین» در دو ساحت سند و دلالت ایراداتی به حجیت حدیث ثقلین وارد نموده است. با نظر به جایگاه علمی دهلوی و تاثیر گذاری او نزد جریان دیوبندی و حضور این تفکر در منطقه شرق کشور، ضروری است که به شبهاتی که وی نسبت به این حدیث مطرح کرده، مورد پاسخ‌گویی قرار گیرد. این تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی انتقادی با استناد به منابع معتبر اهل سنت است تا زمینه پذیرش مطالب را بهتر فراهم سازد. نتایج تحقیق نشانگر ضعف بنیادین اشکالات دهلوی بوده و با اندک تامل در مصادر روایی و رعایت انصاف، شبهات و اتهامات وارده وی، قابل برطرف شدن است. 

کلید واژه:

     ثقلین، عترت، اهل‌بیت، دهلوی، سعاده الدارین

نگارنده: محمد کبیری