جدیدترین نشست از سلسله نشست های علمی مرکز تخصصی مطالعات تطبیقی مذاهب اسلامی همزمان با هفته پژوهش و  رحلت علامه طباطبایی با عنوان بررسی اندیشه های کلامی علامه طباطبایی(ره)  با تاکید بر توحید و شرک، برگزار شد. در این نشست که به همت معاونت پژوهش این مرکز تشکیل شده بود، حضرت حجت الاسلام و المسلمین زمانی(زید عزه) به ارائه برخی از مبانی مرحوم علامه طباطبایی(ره) پرداختند.

ایشان در ابتدای این نشست ،  دستاورد های علمی و پژوهشی مرحوم علامه را بسیار فراوان دانسته و تاکید فرمودند که مطالب مطرح شده در این جلسه، صرفا برخی از نکات بدیعی است که جناب علامه طباطبایی در آثار خود به آن اشاره کرده اند  و با توجه به شرایط جلسه، برای ارائه انتخاب شده است.
استاد درس خارج حوزه علمیه خراسان، یکی از مهم ترین دستاوردهای مرحوم علامه را، ارائه تقریبی نو از برهان صدیقین دانستند.در این تقریب از خود واجب الوجود، برای اثبات او کمک گرفته میشود و هیچ گونه نیازی به غیر برای اثبات این ذات واجب وجود ندارد. در ادامه ایشان علاوه بر استدلال های عقلی، به آیات و روایاتی که موید این دلیل نیز هستند، اشاره نمودند.
حجت الاسلام و المسلمین زمانی، دومین دستاورد علمی علامه را، تفسیر ویژه و ناب ایشان از توحید دانستند. ایشان در توضیح این نکته، به بیان دو دیدگاه اصلی در مساله توحید پرداختند. گروهی از متکلمین، در توحید، مساله توحید عددی را مطرح می کنند که برآمده از نوعی نگاه محدود کننده به خداوند است در حالیکه از منظر علامه طباطبایی، توحید حقیقی، توحید سعی است که ناشی از نا محدود بودن خداوند و عدم تناهی اوست. بر اساس این دیدگاه، واجب الوجود یک مصداق نیست که بعد بگوییم مصداق دیگری دارد یا ندارد، بلکه واجب الوجود واحد و نامتناهی است و حتی فرض دیگری هم برای او بی معناست
در ادامه، استاد زمانی، به بیان سومین دستاورد علمی مرحوم علامه در رابطه با توحید پرداختند. ایشان، یکی از نکات مهم در مورد شرک مشرکان را، اعتقادات همگانی به توحید در خالقیت دانستند، از منظر علامه طباطبایی و با استناد به آیات قرآن، میتوان به این نتیجه رسید که هیچ یک از مشرکین، در خالقیت، کسی را به عنوان شریک خداوند قرار نمی دادند و تمامی ایرادات مشرکین، مربوط به حوزه توحید ربوبی و در بعضی موارد توحید الوهی بوده است. در حقیقت اصلی ترین بحث در مورد مساله توحید از منظر علامه طباطبایی، مساله تفویض است، مشرکین در قرآن معتقدند که خداوند پس از خلقت عالم، امور را به ملائکه یا اولیاء، تفویض کرده است درحالیکه طبق آیات و روایات، اراده ملائکه و انبیاء و اولیای الهی، در طول اراده الهی است و نه در عرض آن .